Dagboek
	21 juli. We  zijn weer  thuis. Of moet ik zeggen: we zijn even thuis. We leven nog altijd op 2 plekken. De ene keer in Terneuzen waar we zo'n mooi uitzicht hebben en zo'n prachtig plekje om te wonen. Aan de andere kant is er dan Nunspeet. Waar ik nog altijd thuis ben. En ook Gelein is er zo graag. Zelfs als we op zondag naar de kerk gaan is het echt ook ons plekje. Wat hebben we ook deze keer weer mooie dagen gehad. Toen we thuiskwamen werden we nog weer verrast. Wat is het ontzettend lief als mensen er aan denken dat we alweer 10 jaar zijn getrouwd.
	Nog denken we terug aan de fijne fietstochten die we maakten. Elburg is voor ons een plekje waar we graag zijn en waar we graag heenfietsen. Maar wat schrokken we weer van de weilanden. Waar de boeren anders wel drie keer per jaar maaien, het is zo verschrikkelijk droog allemaal. Een paar grassprietjes, dat is alles.
	Ja en als je dan een poosje in de caravan bent, dan moet je ook wel eens wat doen. Dus ijverig begonnen de ramen te zemen. Natuurlijk was het nodig. En eigenlijk ook zo klaar hoor. Maar........
	................daar begon het te regenen. En wel zo hard......in een ogenblik stond alles blank. 50 mm in een half uur tijd. Natuurlijk is het heerlijk als dat valt. En ook reden tot dankbaarheid voor het droge land. Maar met zandgrond is het ook zo weer weg. Toch konden we het de volgende dagen zien toen we langs de maisvelden reden. Er zat groei in.
	4 juli. Vandaag is het 5 jaar geleden dat we ook precies op deze datum in de caravan waren. Wachtend op de geboorte van Matthijs. Vandaag alweer 5 jaar. Wat gaat de tijd toch snel. Ook vandaag zulk prachtig weer.Zomaar even naar de markt. Buiten eten. En heerlijk op de fiets naar de verjaardag van onze Matthijs.
	1 juli. En zo kregen we vanmiddag weer bijzonder mooi nieuws. Want onze kleinzoon is vanmiddag geboren. Wat voel je je dan rijk. Zoveel zegeningen ook weer deze dag. Een blijde moeder van kinderen. Dankbaarheid overheerst. Over al het goede wat onverdiend genoten mag worden. Wanneer we tellen mogen: samen hebben we 27 kleinkinderen. Wat een rijkdom. We hopen en bidden dat ook deze kleine jongen op mag groeien tot Gods eer. En wensen ook deze ouders Zijn zegen toen bij de opvoeding van hun kinderen. Inmiddels zijn we aangekomen in Nunspeet. Zoals de bedoeling was.
	30 juni.Nog altijd zijn we in Terneuzen en genieten we samen van het mooie weer. We wandelen en we fietsen en deze week waren we bij de bruiloft van een kleinzoon. Wat was het een mooie dag. Wat hadden we prachtig weer. Zo zijn er al vier kleinkinderen in het huwelijk getreden. En we wachten daarbij ook nog op de geboorte van een kleinkind. Zodra we mogen horen dat de baby is geboren hopen we daar heen te gaan.
	16 juni. Terug van weggeweest. Onverwachts hebben we de Pinksterdagen doorgebracht in Nunspeet. Gelein had er nog wat te verven. En met de kinderen en kleinkinderen daar hebben we goede dagen mogen hebben. Maar ook daar kwam weer een eind aan. En zo zijn we vrijdag weer naar huis gereden. Wat is het dan heerlijk dat we nu aan de Schelde wonen in een appartement. Geen tuin meer. Geen grote buitenboel die nodig weer gezeemd moet worden. Even de auto uitladen en de boel opruimen. En dan lijkt het wel of we hier met onze vakantie doorgaan. Wandelen en fietsen. En natuurlijk genieten van al het moois dat door de Schelde vaart.
	2 juni. En dan is het ineens zomer. Wat is het dan genieten aan de Schelde. Lange wandeltochten. En zomaar even je hengeltje uitgooien. En het weerbericht? Daar moet je je maar niet teveel aan vastklampen. Want het is meest anders dan ze opgeven.Wat zou het slecht zijn met de Hemelvaartsdag. Maar opnieuw viel het reuze mee. Bij ons wel in elk geval.
	26 mei. Wat waren het leuke en gezellige dagen.  Vrijdag was het de trouwdag van Coralin. Wat was het een gezellige dag. We hebben ervan genoten.
	En zaterdag was het Open Dag bij Pladdet. Daar werkt Alfred. Ook daar was het gezellig om eens doorheen te lopen. Wat een groot bedrijf. Alfred was er om ons de weg te wijzen.
	21 mei. Het is zo fijn om een plekje te hebben waar je je terug kan trekken. Zo genieten wij weer al enkele dagen van onze caravan. Maar alles vraagt onderhoud. En Gelein is heerlijk rustig aan het lakken. Het is voor hem ontspannen. Je ziet het opknappen. En als het klaar is kan het er weer even tegen.
	19 mei. En als het maar even kan lopen we naar de winkelstraat. Heerlijk langs de Schelde. Waar altijd wat te zien is. We genieten van elke boot die we voorbij zien varen. We leven bij eb en vloed. En nooit is het hetzelfde. Maar.....we zijn gisteravond weer op de Veluwe beland. Zomaar even eruit. Dat doen we toch ook nog steeds erg graag. Wel verhuren we de caravan weer. Het is toch jammer dat zo'n mooi plekje veel leeg staat.
	12 mei. Wat is het ontzettend leuk om af en toe eens te kijken naar die oude foto's. En wat is het dan bijzonder om in je kinderen en kleinkinderen herkenbare trekjes van jezelf of je broer te zien. Voor ons was het in elk geval duidelijk: Matthijs is precies Geert.
	Deze week hadden we weer veel verjaardagen. Als je ook bedenkt dat we mogen genieten van zoveel goede dingen. Zegeningen aan beide kanten. Kinderen en kleinkinderen. En zelfs werd onze achterkleinzoon gisteren al 1 jaar. Het leven is hier nooit volkomen. Dat leren we vanuit het Woord. Altijd weer zijn er de dingen die kunnen bedrukken of je teneer proberen te slaan. Maar om nu te mogen zien naar alles wat de Heere geeft! En zorgen en moeiten te mogen leggen in Zijn hand. Want Hij zorgt. Ook voor ons!
	7 mei. Het kan zomaar ineens gebeuren. Je moet je laptop even missen. Maar gelukkig, ik heb hem weer terug. In al die weken is er weer veel gebeurd. We zijn zelfs twee weken op vakantie geweest. Aagje en Jan waren 12 1/2 jaar getrouwd. We hebben prachtig weer gehad. Waarna we ook weer de winterkleren aan moesten trekken. Veel verjaardagen. Leuke dingen. Maar natuurlijk ook dedingen die je zo bezig kunnen houden. Op dit moment ben ik zelf bezig om het concept voor een nieuw dagboek van mijn vader na te kijken. Daarin wordt steeds en opnieuw gewezen op de Heere Jezus Die alles in Zijn hand heeft. En om nu maar steeds alles bij Hem te brengen en te houden. Laat Hem dan maar besturen en waken. Het is wijsheid wat Hij doet. Zo zal Hij alles maken. Dat ge u verwonderen moet. Dus in voorspoed dankbaar. En in tegenspoed geduldig.
	22 maart. Wat hebben we drukke dagen achter ons liggen. Maar wel heel mooi. Gelein vierde zijn verjaardag. En met een grote familie is dat altijd een hele drukte. Buren, vrienden. Familie van zijn eerste vrouw en zijn eigen broers en zussen. En uiteindelijk natuurlijk nog de verjaardag met kinderen en kleinkinderen. Deze keer waren we in Dordrecht bij Van der Valk. We waren met een groep van 43, groot en klein. Wat mooi dat ze allemaal kwamen. En toen we 's avonds thuiskwamen waren we natuurlijk heel druk met het uitpakken van de cadeautjes. Gelein zegt altijd: als je komt is al mijn cadeau. Maar hoe leuk als je overladen wordt met dit en dat. Voorlopig hoeft hij geen fles wijn te kopen. En met de diverse bonnen is hij ook heel gelukkig.
	4 maart. Wat hebben we genoten op de Veluwe. Wat hadden we prachtig weer. Heerlijk buiten vertoefd. En natuurlijk kwamen de kleinkinderen ook op bezoek. Carlijne zag oma handwerken en wilde het toch ook leren. Met skeelers aan en samen op het bankje begon ze aan haar eerste breiwerk. Ze had het maar wat snel te pakken. En beloofde aan iedereen een sjaal........ Ook samen genoten we van de zon. Wandelen, fietsen. En al de dagen hebben we de auto niet gebruikt. Nu zijn we weer thuis. En is ons leventje hier weer begonnen. Vanmorgen opnieuw bijna 4 km gelopen. Eerst gewacht tot het droog werd. Heen de wind mee maar op de terugweg bemerkten we dat het toch best waaide. Maar heerlijk was het.
	25 februari. En alweer is bijna een maand voorbij. We zijn enkele weken thuisgeweest. Nou ja, niet naar de Veluwe dan. Want het is niet zo dat we helemaal niet weg waren. In Leiden werd de Mattheüs Passion uitgevoerd door leerlingen van het voortgezet onderwijs op de Reformatorische scholen. En ook van ons waren er twee bij. Niels en Ilona. Heerlijk een hotelletje geboekt in Noordwijk. En zo waren we dus weer enkele dagen op stap. Maar we beleefden meer. De auto heeft het begeven. En zo waren we plotseling aan een nieuwe toe. Inmiddels hebben we de nieuwe auto en zijn we druk met deze ons eigen te maken. En dan hopen we er morgen voor het eerst mee naar Nunspeet te rijden. Het is voorjaarsvakantie op de Veluwe en met het mooie weer lokt het ons om even eruit te zijn. Niet dat we hier alsmaar binnen zitten. Elke dag lopen we langs de Schelde. De ene keer naar het dorp. De andere keer nog wat verder. Maar zeker zitten we niet voor het raam zomaar naar de boten te kijken.
	30 januari. We zijn weer terug. Vorige week gingen we met veel zin naar de Veluwe. Heerlijk om er dan weer naar uit te kijken. Een fijne warme caravan. De kinderen hadden de kachel al aangezet. En wat hebben we genoten. Veel mensen vragen dan of het niet koud is. Nee hoor, we hebben CV. Op dinsdag viel er echt heel veel sneeuw. Maar dat weerhield ons er niet van om lekker naar het dorp te lopen. Bezoekjes aan de kinderen. Eten bij de kinderen. Maar ook samen er gezellig op uit. Even kijken bij Ikea in Zwolle en bij Dorcas in Elburg. Woord en Daad. En altijd is er wel iets wat we kunnen en willen gebruiken.
	Maar ik zei het al: we zijn weer thuis. En zo is ons leventje hier weer begonnen. En....het is niet anders dan in Nunspeet. Want ook hier heeft het vandaag  gesneeuwd. Toen we vanmorgen wakker werden was alles al wit. We konden niet ver kijken. Zo grijs was de lucht van de sneeuw. Maar ja, het is winter.....en dan kan je van alles verwachten.
	20 januari. En dan is het als bij zovelen. De griep die ook in Terneuzen toeslaat. Sinds de eerste week van janurari voelde ook ik mezelf niet in orde. Uiteindelijk een bezoekje gebracht aan de dokter en met een kuurtje mag ik zeggen: aan de beterende hand. Hopelijk dat het zich zo door mag zetten. We zijn zelfs al een paar keer wezen lopen langs de Schelde. Wat is het toch heerlijk om hier ons plekje te hebben.Wel hopen we deze week een paar dagen naar Nunspeet te kunnen. Vóór de sneeuw erheen en na de sneeuw weer terug.
	6 januari. Het oude jaar is voorbij gegaan. En een nieuw is aangebroken. De fijne ontmoetingen met kinderen en kleinkinderen liggen achter. En zo is het de eerste zondag in het nieuwe jaar 2019 geworden. Dan zullen de dagen zich weer, zo de Heere het wil, opvolgen. Zoals het was zal het weer zijn. Met al of niet goede voornemens. Ook wij weten van de dagen van oud en nieuw. Ook wij zijn dankbaar dat het alles zo is geweest. Maar ook voor ons is het weer geworden als voorheen. Zo de Heere het wil zullen we ook in het nieuwe jaar 2019 wel en wee delen op deze site. We wensen alle lezers en lezeressen een goed en gezegend nieuwjaar.