Ik ben God kwijt!

In het Paradijs zijn we uit God gevallen. We zijn God moedwillig en vrijwillig kwijt geraakt. En het ergste is dat we dat niet weten. Niet beseffen. We leven voor onszelf. En als er niets verandert in ons leven, sterven we straks ook zo. Zonder God. Het is de bittere realiteit in ieders leven. Geboren worden. Leven zonder God. En straks voor eeuwig verloren.

Natuurlijk is dat een harde zaak. En van onszelf zal dat niet veranderen.

Het is een Godswonder als het in ons leven waarheid gaat worden dat we God kwijt zijn. Het besef wat er moet komen dat we zonder God leven. Het besef dat we voor Hem niet kunnen bestaan. En dat we toch eenmaal voor Hem zullen moeten verschijnen. Wanneer dit werkelijkheid in ons leven gaat worden, we komen om onder het rechtvaardig oordeel van God. We zien dat het bij ons alles schuld is tegenover Hem. Het wordt eerst dan een haasten en een spoeden om te ontkomen aan een eeuwige straf. En waar  is redding?

Gods Geest, Die dit goede werk van bewust worden in een mensenleven is begonnen, gaat het ook verder uitwerken. De Heere Jezus wordt voorgesteld. Zonder dat we ook maar het geringste besef hebben van Zijn werk mogen we geloven dat Hij het is Die ons zal verlossen. Met Kerstfeest wordt Hij neergelegd in de kribbe. Gewonden in doeken. Alles is nog zo verborgen. Alleen die wetenschap: Hij is het. Hij zal ons verlossen. Die verlossing wordt geleerd op de leerschool van Gods Heilige Geest. In de weg van het geloof. De Heilige Geest Die ons aanraakte. Ons overtuigde van zonde, van gerechtigheid en van oordeel. HIj zal in het voortgaande de weg tot de zaligheid openleggen. De verlossing is geschied. Maar de toepassing in een persoonlijk leven duurt een geheel leven. De afsterving van de oude mens. Het opstaan in de Ander. De heiliging en de loutering. Om eenmaal zonder vlek of rimpel voor God te kunnen bestaan in het oordeel. Gewassen in het bloed van de Heere Jezus. Zijn bloed door mijn aderen. Als een nieuw mens.

Dat zijn geen dingen die in één dag worden geleerd. Dat betekent dus geen leven van halleluja alleen. Het is een leven van ontdekt worden aan jezelf. Keer op keer ervaren dat we voor God niet kunnen bestaan zoals we zijn. Elke keer weer de Heere Jezus nodig hebben met Zijn Woord en door Gods Geest. Zo leren we niet alleen wie we zijn, maar ook wie we blijven na het ontvangen van genade. Dat is dus iets geheel anders dan het Halleluja van deze tijd wat zo vaak wordt beluisterd. Het vrede, vrede en geen gevaar. Het is een leven waarin mensen nooit genoeg aan zichzelf worden ontdekt. Waarin het wonder van het behouden worden steeds groter wordt. En waarin de schoonheid van de Heere Jezus wordt opengelegd in het afsterven van die oude mens. Waar de nieuwe mens in Christus gaat leven. De windselen van het pasgeboren Kind moeten worden weggenomen. Maria kon ook niet bevatten wat haar nog te wachten stond. En de discipelen snapten er ook helemaal niets van. Een Petrus verloochende Hem. En allen werden ze aan Hem geërgerd. Het geloofsleven is niet iets wat je altijd maar in je zak hebt. Het geloof is een gave van God. En een levend geloof vertoont groei. Zoals het groeien in de natuur altijd gaat door een periode van afsterven heen, zo is het ook met het geloof. Er zijn tijden van ingezonkenheid. Van vragen. Van moeiten en verdriet. Er zijn tijden van het niet weten welke kant je op moet. Juist dan moet het geloof weer worden versterkt. Dat kan alleen wanneer de Heere Zich openbaart. Wanneer Hij Zich weer aan het geloofsoog vertoont. Wanneer weer meer van Hem wordt gezien.

Ik ben God kwijt. Wij allen zijn God kwijt. Want we hebben gezondigd. Er is een grote kloof tussen God en de mensheid. En alleen een Godswonder doet mensen dit erkennen. Alleen het werk van Gods Heilige Geest doet roepen en zuchten om Verlossing. Op Gods tijd en op Gods wijze mag in de weg van het geloof de toe-eigening ervaren  van het heil op Golgotha aangebracht. Een zingen van de verlossing in Christus Jezus de Heere voor een persoonlijk leven. Met de vreugdezang dat aan mij, de grootste van alle zondaren in de beleving barmhartigheid is geschied.

In die weg worden mensen met God verzoend. Alleen zo is er een weg terug tot de Vader. Tot God de Vader. En mag die Vader naam uitgesproken worden. Abba Vader.