|
De
liefde overwint alles.
Eerst
is daar die roeping. Vervolgens de bekwaming. Ja, en dan komt er
natuurlijk een
opdracht in je leven. Er gebeurt immers niets bij geval. Dan mag je
door
hetgeen in je leven is gebeurd de wijsheid krijgen om anderen te helpen.
De
Heere schenkt het geloof. Op de leerschool van vrije genade wordt het
beproefd
en gelouterd. Zodat uiteindelijk goud uit de oven komt. Maar dan gaat
de Heere
er ook gebruik van maken. Hij zet mensen in, in de strijd van het
leven. Op
verschillende plaatsen. En dan is er voor de Heere geen onderscheid.
Hij kwam
immers Zelf tot het uitschot van de maatschappij. Juist die zocht Hij
op…………………. Doch
dan komt het. De ene mens kan de weg van de andere soms niet begrijpen.
Gaat
het doen en laten van die ander verdacht stellen. Ja, en dan gaat het
uiteindelijk al mis. Dan ontstaat er toch een soort oorlog. Zo van: Jij
dwaalt
en ik ben op de goede
weg……………..Met
alle gevolgen van
dien…………………..
Zij
die wat meer geoefend zijn laten die hoogmoedige mensen praten. Ze gaan
gewoon
hun eigen weg. Die hen toch door de Heere is gewezen. Ze brengen het
Evangelie
overal. En ze slaan niemand over. Het zijn de mensen die zich niet meer
zo
laten meeslepen door dat leven van op en neer. Ze hebben wat meer vaste
grond
onder hun voeten gekregen. Ja, ze zijn altijd vol goede moed. Er
zullen altijd mensen zijn (en predikanten) die last blijven houden van die
pieken en dalen in hun geloofsleven. Die uiteindelijk niet zonder dat
gevoel
kunnen. Er zijn ook mensen die meest leven op de hoogte van het geloof.
Zij
kunnen die kleingelovigen en die wankelmoedigen ( die meer naar dat
vaste
Fundament zoeken) veel onderwijs geven. Maar daarentegen ook veel leed
berokkenen. Ze begrijpen dan zogenaamd niets van dat tobbende leven.
Zijn ze op
dat moment echt helemaal vergeten dat ze ook zelf door de Heere zo vaak
uit de golven
omhoog zijn getrokken?
Er
zijn veel kerken, veel kerkgenootschappen. De één
voelt zich hier thuis. De
ander daar. Maar er blijft maar één Heere. Er is
maar één hemel. Er is maar
één
waarachtige bekering. En
nu is het genade om toch met elkaar te blijven praten. Van elkaar te
blijven
houden. Naar elkaar te blijven luisteren. Met elkaar in gesprek te
blijven.
Elkaar te blijven onderwijzen. Te verdragen. Te vertellen van de wegen
die de
Heere wijst. Nee, de één moet de ander geen
verwijten maken. Dat is van de
duivel. Die probeert de weg van de Heere altijd te maken tot een oorzaak
van
ellende.
Er
zijn veel geesten. Maar beproeft of ze uit God zijn. Want de Heilige
Geest
werkt als eerste vrucht de liefde uit. En daarin herkennen al Gods
kinderen
elkaar. Er bloeien
in Gods hof drie
bloemen. Het is het geloof, de hoop en de liefde. Maar de meeste van
die is de
liefde. En
deze overwint alles.
|
|