Het geloofsleven

Het geloofsleven is iets geheel anders dan een wettische werkheiligheid. Het geloofsleven is een teer en afhankelijk leven met de Heere. Het is een volgen van de Heere van dag tot dag. Een merken op datgene wat Hij zegt. Schriftonderzoek. De brieven van Paulus niet te vergeten. Om in een godzalig leven te leren wandelen. En door oefeningen standvastig te worden. Het geloofsleven is een leven waarin de Heere het Middelpunt is. Alles van onszelf moet hierin gekruisigd worden. Het geloof staat haaks op het gevoel. Het geloof gaat niet zonder het gevoel. Maar het geloof kenmerkt zich wel door een zekere mate van nuchterheid. Tijden waarin het gevoel zich laat gelden zijn de zwaarste tijden voor het geloof. Twijfel en ongeloof gaan spelen. Het Woord wil hierin een aanwijzing geven: Zijt nuchter en waakt.

Het geloofsleven is niet een koel en koud praten over heilsfeiten. Het geloofsleven leert vanuit de kracht van het Bloed van de Heere Jezus de weg door dit leven te gaan. Het leven wat niet ons leven is. Het leven waarin we als soldaten van Christus als levende toonbeelden van Hem staan. En nooit kan het geloof teveel verwachten.

Wij zijn geen profeten in ons geloofsleven. We moeten ook geen teksten uitleggen zoals wij dat graag zouden willen. De Heere zal ons niet begeven en niet verlaten. Maar de weg is meest geheel anders dan wij zelf denken. Het leven met de Heere is een woestijnleven. Het is een voortdurend drukken van Zijn voetstappen. Het is een weg die altijd weer de diepte ingaat. Om daar meer van Hem te leren. Meer en meer Zijn Beeld gelijkvormig te worden. Dit is altijd een weg die niet is naar ons vlees. Dit wordt afgebroken. Het ontvluchten van het kruis in dit leven betoont wie we zijn. Het christelijk omgaan vanuit ons geloof met ons kruis is de opdracht die de Heere ons wil leren. De Heere vraagt ons gehele leven. Hij leert ons van dag tot dag wat het is om Zijn wil te doen. Zijn wet te betrachten.  Het is Bijbels dat hier alles op afkomt. Ons vlees protesteert niet in de laatste plaats. Toch is de Heere onverbiddelijk. Hij vraagt niet weinig. Hij vraagt alles. Hij vraagt het gehele hart. Hij vraagt keuzes te maken die zo diep in ons vlees snijden dat we denken door de gevolgen daarvan te zullen bezwijken. Doch dit alles is het gevoel. Dan komt de Heere met Zijn onderwijs voor het geloofsleven. Hebt gij Mij liever dan deze? Zou de Heere dan Zijn kinderen in het betrachten van die keuzes verlaten? Zou Hij ze laten omkomen? Zou Hij hun val gedogen? Zou Hij Zijn beloftes niet waarmaken?

De Heere leert Zijn kinderen het alleen van Hem te verwachten. Hij oefent hen hun eigen krachten te verachten. Zodat het een werk van Hem alleen zal blijven. Het geloof strekt veel verder dan men denkt. Het is een volledig overgeven van alle omstandigheden aan Hem. Niet een vragen wat de Heere die ander wil leren. Nee, wat moet IK leren. De Heere komt op Zijn tijd en wijze. Hij werkt datgene  wat Hij wil. Het is de bekering van Zijn kinderen in een levenslange trouw. En wanneer er een schadelijke weg is, dan volgt dat onderwijs wat de eeuwige weg verder leert gaan.