Achter Hem aan.

In de Bijbel leren we de weg die de Heere wil dat wij zullen gaan. Het is de weg achter Hem aan. In ons leven zullen we moeten leren wat het wil zeggen Hem te volgen. Het is de weg van het kruis dragen. Velen zullen Gods kinderen proberen onder dit kruis vandaan te halen. Gods kinderen zelf zullen proberen onder dit kruis vandaan te komen. Ze zullen in hun strijd vreemdelingen op de aarde worden. Paulus vroeg tot drie maal toe om de wegneming van zijn kruis. De Heere zegt in Zijn Woord hoe Hij over een kruis denkt. Hij leerde dat mensen een kruis nodig hebben om dicht bij de Heere te blijven. Hij leert dat een kruis heiligend werkt. Dat in de zwakheid die mensen hierdoor hebben juist hun sterkte ligt. Door hun afhankelijkheid en hun kwetsbaarheid leren ze hun kracht van de Heere te verwachten. En altijd weer zal Hij datgene geven wat nodig is om het kruis tot het einde toe te dragen. Het kruis is datgene wat het ware van de schijn onderscheidt. Mensen mogen niet proberen zoete koekjes met mensen te bakken. In het dragen van het kruis laten Gods kinderen zien wie ze zijn. Als eikenbomen der gerechtigheid gaan ze hun weg. Hoe donker ooit de weg mag lijken. Hoe zwaar de omstandigheden zijn. De Heere leert de weg gaan zoals Hij dat vraagt. In gehoorzaamheid aan Hem en Zijn wet.

De Heere leert in Zijn Woord hoe het kruis moet worden gedragen. Vrolijk. Wanneer gescholden wordt, niet terugschelden. Wanneer geleden wordt, niet dreigen. Kwaad moet met goed worden vergolden. Ook al zal men tot het uiterste gaan om te tergen. Bloed kan immers onder de nagels vandaan worden gehaald. Gesproken woorden worden verdraaid. Altijd zal geprobeerd worden het levende kind te vermoorden. Het in een hoek te zetten en te houden om zelf vooral niet openbaar te komen als een bedrieger.

De Heere geeft Zijn kinderen de wetenschap dat het zonder kruis niet zal gaan. Het is misschien een weg die aanstonds met vreugde wordt aanvaard. Maar in het verdere kan het zijn dat de tegenwoordige wereld toch wordt verkozen. Het is een weg die geleerd moet  worden te gaan. Het is als bij Ruth en Orpa. Waarbij getracht zal worden iemand zover te krijgen terug te gaan. Hoe verder op de weg, hoe zwaarder de weg immers wordt. Naomi wist hoe zwaar de weg zou kunnen worden. Ja, het kan lijken alsof men om zal komen in de handen van Saul.

De weg achter de Heere is een weg van liefde. Een weg waarin de liefde in het hart ligt. Een liefde tot God. Men weet alleen in de weg van volgen van de Heere Hem te kunnen behagen. Alleen in het gaan van die weg ligt grote loon. Alleen zij die tot het einde volharden zullen zalig worden. Het is niet zo dat men na een mogelijk eerste bekering automatisch in de hemel komt. Er moet een weg worden gegaan. En in die weg zal duidelijk worden waar het hart ligt. In de weg van loutering.

De liefde overwint. De liefde tot God doet steeds opnieuw op de juiste plaats hulp en krachten vragen. En die het van de Heere verwachten zullen de kracht vernieuwen. Op Zijn tijd en wijze zal Hij uitkomsten geven. Dan zal als bij Elia de weg worden vervolgd. De tijden van moedeloosheid zijn geen van Gods kinderen vreemd. De tijden van duisternis worden door allen herkend. Toch zal in de stilte en in de rust worden ervaren dat de Heere van de strijd en de moeite en het verdriet afweet. Hij is ook in die diepte geweest. Toen het leek dat Hij van God was verlaten. Maar achter Zijn  dood lag het leven. Eerst voor Hem en in Hem voor al Gods kinderen.