25 en 26 december                                 

Kerstfeest is het Feest van herdenken van de geboorte van de Heere Jezus. Het vieren van dit feit wordt symbolisch gehouden aan het einde van het jaar. Wanneer de donkere dagen zijn aangebroken en alles even somber schijnt te zijn. Lichtjes binnen en buiten worden ontstoken om dit gevoel van dreiging te doorbreken. Gezelligheid in de vorm van wat muziek en veel eten dragen ook hun steentje bij. Zangavonden en veel kerkdiensten ontbreken niet. Ja er is te kust en te keur een veelheid aan evenementen. En wie staat er nu bij stil welke de werkelijke betekenis is van vijf- en zesentwintig december. Wat wil het nu zeggen dat juist op deze donkere dagen Jezus’ geboorte wordt herdacht.

In een donkere wereld spreekt ieder over de pijn en het verdriet wat overal is. En alles helt naar de dood. Dat is een gegeven. Niemand zal hier blijvend zijn voetstappen zetten. Zijn mensen dan in deze wereld om te sterven? Is het dan slechts enkele passen die we hier moeten maken tot we in het graf neerzinken? Is het dan uiteindelijk toch een verloren zaak?

Het Woord spreekt over Christus. Hij is gekomen als het Licht van de wereld. Hij kwam in een tijd dat het zo donker was dat niemand meer dacht dat het ooit anders zou worden. Christus is het levende Woord. Hij is gekomen in de tijd. In een donkere tijd. Hij overtuigde de wereld van zonde, van gerechtigheid en van oordeel. Daarom was het zo donker. Daarom en daarom alleen zou het nooit anders meer worden.

Jezus kwam in de volheid van de tijd. Jezus kwam om het Licht te ontsteken. In een gelovig zien van Hem in de kribbe als de Zaligmaker van de mensen. Hij zou het donker doorbreken met Zijn licht. Met Zichzelf.  In een weg van recht en gerechtigheid. Al de zonden van Gods kinderen zou Hij gaan dragen. Hij zou in hun donkerheid komen. En met Zijn Licht deze doen verdwijnen. Hij zou een eeuwige verlossing aanbrengen. En alleen het geloof in Hem zou dit Wonder in het persoonlijke leven uitwerken. Ieder moment van donkerheid en duisternis zou voortaan weer in een weg van verklaren van die Koning aan het hart verdwijnen. En met de wonderlijke genade van het ontvangen van dat Licht zou het zijn alsof men bij tijden hier reeds in de hemel zou zijn. Alsof de hemel in het hart zijn stralen zou doen schijnen. Het zou niet uit kunnen blijven dat ieder om hen heen dit op moest merken.

Kerstfeest is ten diepste het verdrijven van de donkerheid. Zelfs zij die door de meest diepe dalen van hun omstandigheden moeten gaan. Zelfs zij die door rouw en eenzaamheid bijna niet door deze dagen heen kunnen komen. Ieder die mag zien in de kribbe van Bethlehem met een geloofsoog, zal in verwondering uitroepen dat de Heerlijkheid van de Heere is verschenen. Nee, dat hadden ze gisteren niet kunnen bekijken. Daar geloofden ze toen helemaal niets van. Dat dat op Kerst 2006 voor het eerst of opnieuw waarheid zou worden in hun leven. Maar Hij Die belooft is getrouw. Die het ook doen zal. En morgen zult gij de heerlijkheid des Heeren zien.

Kerstfeest 2006. En elk jaar is het dezelfde weg. Eten en drinken. Lichtjes en muziek. Kerstavonden. Maar het geeft de ware vreugde en blijdschap niet. Deze zal ons redden. Hij zal ons verlossen. Alleen het geloof in deze Zaligmaker zal over alle omstandigheden heen doen kijken. Alleen Hij zal kunnen maken dat het alles anders wordt. De pijn lijkt minder. De zorgen zijn niet zo zwaar. De eenzaamheid drukt niet als voorheen. Want er komt meer……………

Gelovig wordt het Kind uit de kribbe aanbeden. In windselen gewonden ligt Het in de kribbe. Slechts het geloof kan Hem aanbidden. Dan wordt ervaren hoe de krachtige werking van Gods Geest deze geloofsgave schenkt op het alleronverwachts. Ongedacht. In stille verwondering is daar het schouwspel in de stal.

Herders, die in hun werkplunje binnen zijn gekomen, valt dit grote geluk ten deel.