Leren en afleren.

Je kan er zo in vastgeroest zitten. Opgegroeid in de meest rechtzinnige leer. Er moet wat gebeuren in het leven. Zeker. Er moet een wonder gebeuren. We moeten van dood levend worden gemaakt. Wakker geschud uit onze geestelijke doodsslaap. Het ware leven, lieven, loven is daar waar men Jezus ziet.

En dat is het dan. Verder komt het ook niet. Daar moet je dan mee aan de slag. Met het wonder. Alsof het iets is wat wij moeten bewerken. Hoeveel mensen weten niet wat het is om uit het geloof te leven. Hebben geen zekerheid van hun geloof. Worden als door de wind heen en weer gedreven. Eenvoudig en alleen omdat er geen nader onderwijs in wordt gegeven. Zondag aan zondag klinkt hetzelfde. Zoals hierboven beschreven. Worden mensen aangespoord. Maar het komt niet en nooit verder.

Zeker, het is waar. Er moet een wonder in het leven gebeuren. De eerste aanraking is het onrustig worden van mensen. En ik vermoed dat velen wel een onrust met zich meedragen. Er is namelijk geen zekerheid van het geloof. Wel een verlangen daarnaar. Maar het schijnt niet een vorm aan te nemen. Nogmaals, de onrust is er dus. Daar gaan we van uit. We zoeken naar rust en vrede. Doch het schijnt alles geen stap verder te komen. De onrust blijft. Heere, waar dan heen..............hoe moet het toch ooit goed komen.

Niets anders is nodig dan met lege handen je nood de Heere voor te leggen. Hem aan te roepen bij dagen en bij nachten. En nooit zal de Heere zo'n bidder laten staan. Op Zijn tijd en wijze komt er echt verandering. Alleen komt het vaak uit een geheel andere hoek dan we hadden gedacht of verwacht. De Heere stuurt mensen op onze weg. Maar we willen ze niet horen. De Heere laat dingen gebeuren. Doch we weten er niet mee om te gaan. Leggen het met ons verdorven verstand verkeerd uit. En ga zo maar door. De Heere spreekt. Hij spreekt al zolang. Maar we verzetten ons ertegen. We verstaan Zijn stem niet. Nog niet?

De Heere laat ons vastlopen als dat nodig is. We weten het niet meer. Nachten liggen we wakker. Vrolijkheid is van ons geweken. Het lachen is ons vergaan. Alles en iedereen schijnt tegen ons. En we hebben niet in de gaten dat het onze eigen schuld is. Want we staan het werken van de Heilige Geest tegen. We hebben gehoord dat er een wonder moet gebeuren. Maar het wonder wat de Heere bezig is te werken willen we niet. We weten zelf wel hoe de Heere het moet doen. Doch de Heere is geen God Die het moet. Maar een God Die het doet. Op Zijn tijd en wijze. Het is genade daarvoor open te staan.

Ja, het is een wonder van genade als we ons laten drijven op de wateren van de vrije genade. Wanneer we eens al onze eigen gedachten aan de kant zetten en ons overgeven aan dat wat de Heere in ons leven bezig is uit te werken. Met de eenvoudige woorden: spreek Heere, want Uw knecht hoort. Althans.....dat probeert hij te doen.

Zalig die in dit leven de God van Jacob tot zijn hulp heeft. Die niet langer eigen wegen gaat en zichzelf wel kan helpen. Maar als een hulpeloze het alleen en dan ook alles van de Heere verwacht. Nooit en dan ook nooit zal de Heere Zich doof houden voor zo'n ellendige in zichzelf.

Veel wederwaardigheden zijn het lot van hen die de Heere zoeken. En dat alleen omdat ze niet willen luisteren naar datgene wat de Heere hen probeert aan te reiken. Hij zal net zo lang die kromme wegen en gedachten zoeken om te buigen tot er een volledige overgave is aan de Heere. Zo is het mogelijk dat geestelijk dode mensen toch door een goddelijk wonder leren leven. Echt leven. Leren beantwoorden aan het doel wat de Heere met hen heeft. Dan zullen ze zingen: Mijn God U zal ik eeuwig loven omdat Gij het hebt gedaan.

Het is genade als de Heere mensen op de weg geeft die de weg uit kunnen leggen die de Heere met mensen gaat. Het is genade wanneer we dat ook dankbaar mogen aanvaarden. Wanneer we gaan geloven dat dit de weg is die de Heere wijst. Dit is de weg en bewandel die. Hoe tegenstrijdig ook aan onze gedachten.

Wat moeten mensen die het zo goed met zichzelf hebben getroffen dan wel eens diep buigen. Om nu onderwezen te worden.......... en dan door die of die..........