Het leven van op en neer.

Het leven van genade is een leven van op en neer. Het is nooit gelijk, maar altijd in beweging. De ene keer krijg je wat van de Heere, een andere keer geniet je van wat hebt gekregen. Een volgende keer kan je het niet meer doen met wat je hebt ontvangen. Dan drijft het je weer uit naar de Heere. Wanneer het lang duurt voor je de Heere ontmoet, je kan weer in het donker terechtkomen. En zo gaat het een leven lang. De hoogtepunten in het geloof zijn geweldig. Daar is het alleen maar licht. De dieptepunten zijn verschrikkelijk. Daar is het nacht en er is veel strijd. Toch is het maar goed dat je ze allebei kent. Want wie de hoogtes niet kent kan ze ook niet missen. En wie van geen dieptes weet, kent ook de hoogtes niet. Het verschil in de stand van het geestelijk leven is voor elk kind van God herkenbaar. Hij kijkt niet naar de donkere tijden uit. Maar geniet des te meer wanneer de Heere Zich weer laat zien in het licht. Wanneer Zijn stem weer wordt gehoord. Het leven van op en neer hoort bij een kind van God!

Natuurlijk zijn er die meewarig kijken naar mensen die de in hun ogen tobberds zijn. Mensen die de ene keer leven alsof ze over alle hoogtes heen kunnen springen. Maar die een volgende keer bedrukt over de aarde gaan. Zij die dit leven kennen hebben goed en helder onderwijs nodig. Om uiteindelijk ook deze blikken te kunnen weerstaan. Zich niet minder te voelen. Maar wel anders. Onderwijs waarin gewezen wordt op het verleden. Het verleden waarin de Heere keer op keer uitredde. En Hij Die niet is veranderd zal ook een volgende keer Zijn genade in het leven verheerlijken. Maar de Heere zal uitkomst geven.

Wanneer het donker wordt is het tijd voor de binnenkamer. In de eerste plaats om jezelf toe te spreken dat niemand jaloers wordt op mensen die met de neus op de grond lopen. Mensen die getuigen van geen enkele hoop of verwachting. Het is zaak je goed te realiseren dat mensen je niet kunnen helpen. Dat het alleen van de Heere is te verwachten. Dat Hij onderwijst ook in deze tijd van donkerheid. Maar op Zijn tijd en wijze. Doch daar gebruikt Hij zo nodig geheel andere mensen voor dan die je had gedacht. Al Gods kinderen komen er weer rijker uit. Met meer onderwijs. Een gelouterd geloof en meer vertrouwen voor de toekomst. Zij die het meest de donkerheid kennen krijgen het meest te zien van het licht. Zij kunnen als het ware het licht van het donker het best onderscheiden. Zij zijn ook aangewezen de mensen die te maken krijgen met dit dubbelleven van op en neer, van licht en donker, te onderwijzen.

Niet zelden worden mensen die in het donker lopen depressief.  Wat meest het gevolg is van geen weerstand te hebben tegen de aanvechtingen van de duivel. Ook nog  gevoed te worden in kringen waar het leven van met de neus op de grond lopen wordt gepromoot. Waar de onderwijzers zichzelf als het ware zelf op een troon hebben gezet. Zichzelf . Maar van het ware geestelijke leven weten ze echt niets. Anders zouden ze herkennen waarover die mensen het hebben als ze spreken over licht en donker. Dan zouden ze hen als hierboven de weg wijzen. Hen bemoedigen in plaats van nog verder in het donker te storten. Ze hebben waarschijnlijk zelf nooit het onderwijs in deze gekregen. Of in elk geval een tekort aan onderwijs. Ze hebben geen inzicht in het ware leven met de Heere. Het zou beter zijn dat ze hun mond hielden. Dat ze zich eens afvroegen wat het licht is wat ze verspreiden. Misschien zien ze dat ze geen licht maar een pikdonkere nacht aanreiken.