Wees tevreden met uw lot.

Het is juist dat wat onrust brengt. We zijn niet tevreden met de situatie waarin we ons bevinden. We kunnen ons niet vinden in dat wat ons overkomt. We zijn ontevreden met ons inkomen. Met de plaats waar we wonen. Onze gezondheid is niet wat we graag zouden willen. En mensen waar we mee om zouden willen gaan laten ons links liggen. Het liefst zouden we de schuld nog bij deze of gene leggen. Beseffen daarbij niet dat het opstand tegen God is. Kortom, het is alles ver beneden dat wat we eigenlijk onszelf waardig achten. En het maakt onze stemming beneden alle peil. We komen te kort. We hebben te weinig. We voelen ons alleen. En uiteindelijk is een negatieve spiraal het gevolg. De ene klaagzang na de andere. Waardoor we ook nog onaangenaam zijn om mee om te gaan. En dit alles, nogmaals,  uiteindelijk als een grote zonde voor God. Die altijd voor ons zorgt en het ons, wanneer we eerlijk zijn, aan niets heeft doen ontbreken. Maar dat is het nu juist. We zijn niet eerlijk. We kijken door de verkeerde bril.

Tevreden zijn met dat wat het leven ons geeft. In de wetenschap dat er Eén is, Die alles ziet en alles weet. En zo met alles ook Zijn bedoelingen heeft. Dat is wat we moeten leren. Wanneer we dat gaan zien wordt alles anders. Het is genade dat we er nog zijn. Wat we hebben ontvangen was onverdiend. Dat er nog iemand naar ons om wil kijken is niet te geloven. En juist onze wankele gezondheid is om ons de ogen voor dit alles te openen.

Op de leerschool van Gods Heilige Geest wordt ons dit geleerd. Daar worden we opnieuw ontdekt aan onze geestelijke blindheid. En in de rem die ons is gegeven in alles wat ons aanvankelijk tegen leek te zijn wordt een andere weg gewezen. We worden voor het eerst of opnieuw stilgezet. En in die weg denken we na over alles. Het één na het ander wordt onder de loep genomen. Wat we voorheen zagen als zwart en donker wordt licht. We zijn niet langer ontevreden met hetgeen ons is toebedeeld. We gaan meer leven vanuit het wonder. Dat de Heere nog geen voleinding heeft gemaakt.

Er zijn zo de stoplichten in ons leven. Al is het maar de leeftijd die ons parten speelt. We kunnen niet meer zoals we vroeger konden. Maar altijd zijn er wel weer de dingen die we wel kunnen. Waar we nu tijd voor hebben. Gewillig moeten we worden gemaakt. Tevreden zijn is vaak niet iets wat ons past. Maar door het wondere werk van Gods Geest, waarin de liefde de hoofdrol speelt, gaan we zien dat er ook bij alles een positieve kant van het leven is. Om anders te zeggen: we gaan Gods bedoeling zien. Hoe moeilijk, hoe zwaar, hoe donker, het zijn allemaal dingen die met het zien van het licht van Gods Geest veranderen.

Stilzetten doet de Heere ons dagelijks. Dat probeert Hij in elk geval. Als een paard door domheid voortgedreven merken we niet op. Gaan we door. Slaan we soms op hol. Totdat het niet meer gaat. Er komt opnieuw de inkeer. De afkeer van onszelf. De terugkeer tot God. Met opnieuw de vraag wat de weg is die de Heere van ons vraagt in de omstandigheden waarin we ons bevinden. Nogmaals, het is een weg van stilstaan. Van overdenken. Van opzien naar de hemel. Van het vragen om antwoord van Boven. De trouw van de Heere is groot. Elke keer weer betoond.

Tevreden zijn met je lot. En denk vooral niet dat het alleen jou overkomt. Denk niet dat die ander het beter heeft. Beter is bedeeld. Elk huis heeft zo zijn eigen kruis. Waar niet mee te koop wordt gelopen.

Wees tevreden met uw lot. En als je het niet bent. Sta dan stil. Klaag niet. Maar draag. En vraag om kracht. Om wijsheid. In die weg, samen met de Heere, gaat altijd het licht op.