In
het omgaan met mensen
leer je veel dingen. Tenminste, als je de tijd ervoor neemt je te
verdiepen in
het doen en laten van hen. Wanneer je je af gaat vragen waarom mensen
zus of zo
doen, dit of dat tegen je zeggen, het zijn vragen die niet altijd
direct een
antwoord inhouden. Het vraagt wel enige mensenkennis, misschien
levenservaring
om zover te komen de dingen in te vullen. En dan nog heel vaak niet
direct maar
stap voor stap. Elk, hoe klein contact ook, geeft meer duidelijkheid. Laat
ik bij het begin
beginnen. Er zijn gevoelsmensen. Er zijn ook verstandsmensen. Er zijn
mensen
die volledig van uit de liefde van hun hart met anderen omgaan. Daar
alle tijd
voor willen nemen. Daar steeds weer energie in steken. Wanneer het niet
lukt op
deze manier, een volgende niet uitsluiten. Onvoorwaardelijk met hen
spreken.
Niet veroordelend, maar altijd in de weg van het behoud. Geen enkele
behoefte
dingen uit het verleden nog weer op te diepen op aan te halen. In de
wetenschap
dat dat toch direct weer tot een conflict zou leiden. Deze mensen
groeien dan
ook in het omgaan met mensen. Om de eenvoudige reden dat ze dagelijks
met hen
op deze wijze omgaan. Er
zijn ook
mensen die het omgaan met mensen puur
zakelijk houden. Laat ik zeggen: kort door de bocht. Ze stellen hun
mening en
blijven daarbij. Wat dit met anderen doet beseffen ze niet of houden
daar geen
rekening mee. Zoals zij het zien of zagen blijft hun standpunt. En
enige
flexibiliteit is er niet. Het tot elkaar komen, de weg van het
compromis is
voor hen ook onbekend. In wezen staan ze boven mensen. Spreken zij de
waarheid.
Hebben zij het bij het rechte eind. Willen zij graag de dingen regelen.
Wanneer
anderen aangeven dat hun manier van reageren afstoot, ze begrijpen niet
wat
hiermee wordt bedoeld. En al snel is duidelijk dat dit einde verhaal
is. Er is
schijnbaar geen enkele mogelijkheid om nog verder enig contact te
onderhouden. De
gevoelsmensen komen vroeg
of laat weer zover dat ze het gaan proberen. Ze zetten weer een stap in
de
richting van die mensen die ze toch graag zouden willen behouden. Met
heel vaak
het gevolg dat zij opnieuw de klap te verwerken krijgen van het niet te
kunnen
komen tot een oplossing. Zij moeten in deze altijd maar weer tegen
zichzelf
strijden. Met zichzelf in beraad gaan. Wat is dan de weg om wel te
komen tot
het gewenste resultaat. Maar door elke diepte heen groeien ze. En
steeds weer
mogen ze ervaren dat de Heere het hart aanziet. Hen bemoedigt deze weg
te gaan. De
verstandsmensen die puur
met mensen omgaan alsof het een zakelijke aangelegenheid is zijn meest
veel
harder. Veel kouder. Kunnen zich ook niet of nauwelijks inleven wat
gevoelsmensen ervaren. Het is niet altijd gemakkelijk een gevoelsmens
te zijn.
Maar wanneer het gaat over de liefde, zij hebben bij de Heere wel een
streepje
voor op anderen, die zo ongevoelig zijn in problemen of escalaties. |
|