Omkeren, omkeren en omkeren.

Ieder mens beleeft zijn of haar schuld anders. Wij hebben Gods Woord. De Bijbel. Hierin lezen we hoe de Heere Jezus betaald heeft voor de zonde van Gods kinderen. Zonder beleving van schuld  is er geen plaats voor vergeving. En meer genade gaat altijd gepaard met meer inleving van schuld. Ontdekking aan schuld is nodig tot het verkrijgen van genade. En het zien van de zonde brengt altijd in de diepte. In de ootmoed en in de vernedering. Ontvangen genade brengt in verwondering. En dagelijkse genade houdt dicht bij de Heere.

Er is verschil in onderwijs. Er is verschil in beleven. Er is verschil in karakter. Er zijn zoveel dingen die meespelen in de persoonlijke geloofsbeleving. Maar centraal staat wel de wedergeboorte. De noodzaak van waarachtige bekering. De vernieuwing van het hart. Het vergaderen van schatten die in de hemel worden gevonden. Het staan naar meerdere genade. Het groeien in de genade. Het groeien in het geloof. Het zoeken naar de gemeenschap met de hemel. De band die er is tussen God en Zijn kinderen.

Het is heel jammer dat mensen die door de Heere geleid worden soms zo afgeven op anders gelovigen. Mensen die anders worden geleid. Het kan in een stijl van neerbuigendheid zijn. Ook het spreken met spot wordt gevonden. Het kan zijn in snerende woorden. En alles komt op hetzelfde neer: Alleen bij ons wordt de Waarheid gevonden. Zo ik geleid word is de juiste en enige weg. Er zijn veel wegen die naar Rome leiden. Zo is het ook in de weg die Gods kinderen gaan. Natuurlijk mag het wel eens helpen wanneer in liefde onderwezen wordt. Wanneer het accent soms eens anders mag worden gelegd. Maar alles is zo afhankelijk van de Heilige Geest. Wanneer de Heere mij wil leiden op de weg die ik ga, dan is Hij daarin vrij. En dan zal vaak pas na een hele tijd verstaan en begrepen worden waarom. God is geen God Die het moet. Hij is een God Die het doet. En laat ik dan zo schrijven voor diegenen die verstaan en begrijpen dat er een arm en ellendig volk is wat op Zijn Naam vertrouwt. Een volk dat met smeking en geween de weg gaat. Die van Elim naar Mara reist.

Anderen hoor je soms beoordelen welke de vrucht is van een weg die iemand gaat. Er kan heel neerbuigend gezegd worden: Daar komt weinig vrucht op. De Heere zegt dat we niet naar grote dingen moeten zoeken. Hij zegt de dag van de kleine dingen niet te verachten. Wanneer de Heere mij voor één mens wil gebruiken, dan is Hij daarin vrij. Uiteindelijk hebben wij slechts te zaaien. De vrucht houdt Hij toch voor Zichzelf.

Heel verwonderlijk hoeveel mensen zich bezighouden met de geloofsbeleving van de ander. Maar ook heel opmerkelijk dat zo weinig mensen zich uiteindelijk laten beïnvloeden  Iedereen houdt uiteindelijk toch vast aan de weg die hij of zij gaat. Met soms een enorme geloofsstrijd.

Er is maar één belijdenis die geldt voor God. Dat Jezus is de Christus. De Zoon van de levende God. En dat we alleen door en uit Hem het eeuwige leven krijgen middels de weg van wedergeboorte. Dit kan nooit anders dan in een weg van omkeren, omkeren en omkeren. Om zo meer genade te krijgen in een weg van dagelijkse bekering.

Er zijn mensen die genoegen nemen met het geloof wat ze eenmaal hebben ontvangen. Er zijn ook mensen die het daar niet mee kunnen doen. Ze strijden de goede strijd van het geloof. Ze weten nauwelijks zalig te kunnen worden. Ze weten dat de weg ten leven nauw is. Dat weinigen door de poort zullen gaan. God is Getrouw. Dat weten en belijden ze. Hij maakt af wat Hij begint. Op de wijze die Hij wil. Volgens Zijn plan. Gods Geest werkt de wedergeboorte uit in een levenslang proces. Er zijn MOMENTEN dat het weer even uitblazen is. Even genieten. Smaken en proeven dat de Heere goed is. Maar de pijl ligt altijd weer verder. Ze kunnen het vandaag niet doen met wat gisteren is geweest.