Zie op Hem.

Natuurlijk is het goed om gevoed te worden middels een streng reformatorische preek. Het is goed te horen over de verlorenheid van de mens van nature. De eis van de wet. De wet die we niet en nooit kunnen houden. De weg tot behoud door het lijden en sterven van de Heere Jezus. De mogelijkheid van bekering. En dit alles door te luisteren naar het Woord en door de toepassing door de Heilige Geest. Het is onderwijs wat je nooit zal vergeten.

Doch het is goed dit alles in de juiste verhouding te zien. De eis van de wet tot het evangelie van vrije genade. Wat klinkt in het lijden, het sterven, de opstanding en de hemelvaart van de Heere Jezus Christus. De Heere Jezus is niet in het graf gebleven. Hij is opgestaan en zit na Zijn hemelvaart aan de rechterhand van Zijn Vader. Tot Wie wij vrijmoedig heen mogen gaan wanneer we in de Heere Jezus geloven. Het leven met die wetenschap is niet langer een uitzichtloos leven. Het is de wetenschap dat we in de Heere geborgen zijn voor de tijd en de eeuwigheid. Hoe donker ooit de weg mag wezen voor hen die het van Hem verwachten, nooit zal Hij ze om doen komen. Al is iedereen erop uit hun val te bewerkstelligen, het zal niet gebeuren.

Het leven met de Heere is geen leven zonder strijd. Juist in de verdrukking hebben we Hem zo nodig. Juist dan gaan we zien en ervaren Wie Hij is en Wie Hij blijft. Niemand kijkt uit naar tegenspoed. Maar Paulus leerde roemen in de verdrukking. Hij leerde danken voor datgene wat naar de mens gesproken onmogelijk was te dragen. Het is de liefde van de Heere Zelf Die wegen uitdenkt om mensen tot Hem te bekeren. Niet eenmaal, maar steeds opnieuw. Die wetenschap zoekt in de tegenslagen naar de lessen die de Heere wil leren. En zo groeien ze op in de genade en de kennis van de Heere Jezus Christus. Dan komt er de tijd dat ze het met de melk niet meer kunnen doen en verlangen ze steeds meer naar de vaste spijze. De vaste spijze die , helaas genoeg, vaak meer in de hervormde kerk dan in de afgescheiden gemeentes is te verkrijgen. Melk voor onderweg is nuttig en noodzakelijk voor hen die net op de weg zijn gekomen. Maar vastere spijze voor hen die al wat verder op de weg hun voetstappen zetten.

Afgescheiden kerken of de hervormde kerk, het is van het grootst belang onderwijs te ontvangen. Onderwijs wat nuttig en noodzakelijk is. Onderwijs waar je in de week die is aangevangen wat mee kunt. Onderwijs wat stof tot nadenken geeft. Niet om altijd maar te twijfelen of je nu wel of niet mag geloven dat de Heere voor jou ook is gestorven aan het kruis. Dat Hij voor jou ook is opgestaan. Dat het niet zo is, zoals we wel eens horen: Ik vind de preken over het lijden zo mooi. Is het niet veel groter wonder dat Hij het gehele werk heeft volbracht. Dat Hij niet alleen in het graf is gelegd maar ook is opgestaan. Dat Hij door dit alles de zaligheid heeft voor allen die zich tot Hem begeven. Omdat ze inzagen dat het zonder de zaligheid niet goed is. Maar dat er een weg naar het verderf voorligt.

Natuurlijk is het goed je onder het Woord te begeven. Op zondag op te komen naar Gods huis. Maar wanneer je uit de kerk komt met niets anders dan het aanzeggen van het oordeel omdat je van nature verloren ligt in de zonden, dan is er in het onderwijs iets mis. Dan is er iets gruwelijk mis. Dan wordt het misschien tijd om eens een andere dienst bij te wonen. Om het alles eens eerlijk te vergelijken.