EEN VAT TOT ZIJN EER.

Het leven is een leerschool. Er gebeurt geen ding bij geval. De Heilige Geest doet bij voortdurend ontdekkend licht zien wie we zijn geweest. Maar Hij leert ons ook wie we zouden moeten zijn. Er komt een groei in genade. En genade verandert mensen. Meer en meer mogen we zien wat in Christus is te vinden. In de toepassende kracht van de derde Persoon in het goddelijk Wezen wordt  geëigend. Dit is merkbaar in de vruchten van de Heilige Geest. Wanneer in het verdere een doorbraak komt, er komt een geheel andere gang in het leven. Daar wordt ook steeds opnieuw de klacht gehoord: Wee mij. Dat ik zo gezondigd heb. Waar met Job uiteindelijk wordt beleden dingen te hebben besproken die pas nu worden begrepen.

Groeien in genade geeft een rust in het leven. Het is als bij de wateren uit Ezechiël. Ze komen steeds hoger. Problemen, zorgen dienen zich aan. En uiteindelijk moet een christen leren zich slechts te laten drijven in het diepe. Alle dingen werken mee ten goede. Niets behoeft te worden gezocht. De Heere bestuurt hun gang. Door Woord en Geest.

Een christen kijkt voortdurend zijn weg terug. Een week, een maand, een jaar. En is daar nu sprake van groei in genade? Dat is de grote vraag. Wanneer het blijft zo het is, er is iets grondig mis.

Groeien in genade doet de dingen anders bekijken. Het roept vragen voor het eigen leven op. Besluiten die in het verleden zijn genomen worden onder de loep genomen. Inzichten en gedachten worden bijgesteld. En het is geen verkeerde zaak waar dat nodig is schuld te belijden. Terug te komen op woorden die gesproken zijn.

Genade maakt klein. Genade leert vertrouwen. Genade leert wachten. Genade doet scherpe kantjes verdwijnen. Genade loutert. Genade ontdekt. Genade geeft inzichten. Genade geeft wijsheid. Genade geeft verstand. Gods kinderen leven van genade voor genade.

De Heilige Geest neemt deze weldaden uit Christus. Een christen is een kind van God. Hij wandelt als Christus. Alhoewel eenzaam, hij is nooit alleen.

De grootste vijand van een christen is het wettische volk. De zogenaamde farizeeërs en schriftgeleerden zoeken het evangelie te vermoorden. Ze zijn antichrist. Het houdt vast aan allerlei uiterlijke dingen. En zoekt God te behagen. Het is niet zo dat het om het even is hoe men zich uitleeft. Doch het is altijd een vrucht van het leven der dankbaarheid. En dat is het tegenovergestelde dan wat een eigenwillige godsdienst beoogt.

Uit genade zijt gij zalig geworden. Genade in al zijn facetten in het dagelijks leven werkt de uiteindelijke heiligmaking uit. Het beantwoorden aan dat heerlijk beeld van God. Hetwelk we zijn kwijtgeraakt in het Paradijs. Doch zonder welke wij voor God niet kunnen bestaan. Uit en door Christus alleen ontvangen wij het door de Heilige Geest in beginsel terug. En al wat aan Hem is, dat is gans begeerlijk. Daar raak je nooit in uitgeleerd.

In een dagelijkse bekering is de opwas of groei in de genade. Nogmaals, er gebeurt niets bij geval. Alle dingen zullen in het leven uiteindelijk medewerken ten goede. Degenen die naar Zijn voornemen zijn geroepen. Hen die de Vadernaam op hun lippen niet durven nemen. Maar waar de Geest getuigt dat ze toch Gods kinderen genaamd zullen worden.

Zuigelingen in de genade groeien naar jongelingen. Deze mogen vaders in Israël worden. En uiteindelijk zijn daar de eikenbomen der gerechtigheid. In een weg van roeping en bekwaming bearbeidt de Heere ze allen in een geleid proces door de Heilige Geest tot een vat tot Zijn eer.