verantwoordelijk

Iedereen is verantwoordelijk voor datgene wat hij doet. Niemand kan zich blijven verschuilen achter het doen en laten van een ander. Er kunnen cruciale momenten in het leven komen. Waarbij vragen oprijzen: Waar ben ik mee bezig. Wat doet die ander. Maar juist dan is het zaak de handelswijze van jezelf onder de loep te nemen. Die ander draagt een eigen verantwoordelijkheid. Op zulke momenten kan er een spelbreker komen in een gewoonte die misschien al jaren speelt. En een nieuwe keuze van één mens kan velen onrustig maken.

Mensen leven met elkaar. Vaak is een bepaalde levenswijze een gewoonte geworden. Men weet niet beter. Men doet gewoon zo. Ook het al of niet gaan naar de kerk behoort hierbij. Het is altijd zo geweest. Het komt niet in je op waarom je het nu zou gaan veranderen. En toch…….er behoeft maar iets te gebeuren en alles wordt toch anders. Het is een kwestie van nadenken. Tot jezelf inkeren. Nogmaals: waar ben IK mee bezig…………..

De grote vraag is dan weer: waar reis ik naartoe. Wat is nu het doel van mijn leven. Het einddoel. Het is een leugen om te denken: het komt wel goed. Nee, het komt zomaar niet goed. Er moet in het leven van een mens een duidelijke koers gevaren worden. Er zijn maar twee mogelijkheden. Er is een bewandelen van een brede weg, waarbij het niet uitmaakt wat men doet of laat. De andere mogelijkheid is een smal pad te gaan. Waaraan een duidelijke keuze vooraf gaat. Het is de keuze van Ruth: Uw God is mijn God. En in het kennen van die God ligt dan het leven in dienst van Hem. Dit heeft niets te maken met: Dat komt wel een keer. Of: Ik wacht maar af. Of: Ik kan daar zelf niets aan doen of veranderen.

God komt met Zijn Woord en Geest tot een ieder. En Hij roept het iedereen toe: Wend je tot Mij en wordt behouden. Werk je zaligheid met vreze en beven. Strijd de goede strijd van het geloof. Grijp naar het eeuwige leven. Ontwaakt gij die slaapt. Sta op uit de dood. Christus zal vervolgens over je waken.

De verantwoordelijkheid van mensen is groot. En niemand kan zeggen: Ik kan niet. Integendeel, wie verdergaat op de brede weg en de goede keuze in zijn leven niet maakt, hij heeft niet GEWILD. Van nature wil niemand. Maar door Gods Geest gewerkt komt er een hartelijke wens om met Naomi op reis te gaan. Om verder onderwijs te krijgen in de leer die is naar de godzaligheid.

Het voelen van de eigen verantwoordelijkheid is een genade van Gods Geest. Er komt een stilstaan op de weg. Een vastlopen met jezelf. Het pad van de zonde wordt gevreesd. Maar hoe het nu verder moet is onbekend. Paulus is een voorbeeld van iemand die krachtig werd stilgezet op de weg die hij ging. Hij zag een groot licht. Hij hoorde de stem van de Heere Jezus. Maar hij werd blind en wist niet hoe het nu moest. Toen kreeg hij Ananias toegewezen. En deze vader in de genade kon hem precies vertellen wat hij nog niet wist. Paulus was een man van de godsdienst. Maar het was een godsdienst zonder het leven met de Heere Jezus. Nadat hij onderwijs had gekregen ging hij alles anders bekijken. En ook voor hem gold dat hij eerst blind was en nu mocht zien.

Mensen zonder kennis van het licht van de Heere Jezus lopen allen in het donker. Ze zijn op weg naar de dood. Door het werk van de Heilige Geest worden banden losgemaakt. Er wordt een persoonlijke keuze in het leven gemaakt. En op die weg wordt alles duidelijker door het verkrijgen van onderwijs. Zeker is de weerstand van anderen groot. Men wil geen onrust. Het moet blijven zo het was. Er is geen begrip. Men begrijpt die keuze van die ander niet. Maar wie de Heere aangeraakt heeft, die laat Hij niet meer los. Het zal geen gemakkelijk leven worden. Maar die volhardt, die wint.