Wast dan op in de genade en de kennis van de Heere Jezus Christus.

We horen in zoveel kerken zondag aan zondag en zelfs soms nog in de week het Woord klinken. Het Woord wat gebracht wordt in een gemeente van de Heere Jezus Christus. Mensen die ook dan weer zijn geroepen tot het behoren tot Zijn gemeente. Mensen die verlangend uitzien naar het Woord wat ook deze keer tot hen zal komen. En de samenkomst van hen die zich verbonden weten met God in Christus. Verlangend naar het gebed wat uitgesproken wordt. Het samen lof zingen voor de Heere. Nogmaals, een gemeente die aan elkaar is verbonden in en door Hem. Een gemeente waar de liefde dringt. Om te luisteren naar vermaning en vertroosting op de weg. Bestraffing maar ook het evangelie van genade door het bloed van de Heere Jezus. In een groot verlangen om van nu en voortaan heilig, ja nog heiliger voor de Heere te leven.

Dit alles in een weg van sterven aan zichzelf. Aan een eigen wil, een eigen weg, een eigen karakter. In een weg van steeds meer schuld en zonde zien bij jezelf. Een weg van gekruisigd te worden aan alles wat van jezelf en buiten Christus is. Dat kan nooit anders dan gepaard gaan met een groei en opwas in de genade van de Heere Jezus Christus. In een meer vruchten voortbrengen door het werk van louteren en heiligen door de Heilige Geest.

In deze weg van groeien in de genade van de Heere Jezus Christus zal het nooit zo zijn dat een mens vandaag gelijk is aan gisteren. Altijd weer zal hij met zichzelf worden geconfronteerd. De spiegel wordt hem dagelijks voorgehouden door alles en allen die op zijn weg komt en komen. Het leven van de genade die de Heere voor al de Zijnen heeft weggelegd openbaart zich in een weg van een dagelijks wonder. Waarin meer en meer wordt gezien het werk wat de Heere gedurende een geheel leven met mensen houdt. Om hen zodanig te bewerken dat ze eenmaal zonder verschrikken voor God zullen verschijnen.En ook in het leven een open toegang tot Hem zullen hebben en houden. Of, zo waar nodig in een weg van schuld en vergeving opnieuw verkrijgen.

In veel kerken wordt zo gepreekt als zijnde dat de samengekomen gemeente een gemeente is van mensen die buiten Christus staan. Zo zal in die gemeentes voor hen die door de Heere op de weg des levens zijn gezet weinig en misschien geen voedsel zijn om te groeien in de genade. Er is mogelijk de wetenschap dat we in of buiten Christus zijn. Doch wat dit inhoudt voor het bevindelijk leven op de weg één- of anderzijds blijft een verborgenheid. Het zal dan ook door de Heere op vaak wonderlijke wegen worden uitgewerkt om toch dat voedsel te ontvangen om meer en meer geoefend te worden op de weg. Niet zelden gebruikt de Heere wegen tegen het vlees om uiteindelijk in te zien hoe het leven van genade in zijn voortgang is. Het sterven aan alles buiten Christus zal dan mogelijk gepaard gaan met zoveel pijn dat het misschien lijkt om te komen in de handen van Saul. Doch de Heere maakt in de weg van schijnbare onmogelijkheden altijd waar dat in die dieptes de mirte bloeit. Dat in de weg van schijnbare onmogelijkheden de zekerheid van de overwinning zal gaan blijken. Nooit is de overwinning een feit dan bij het eind van het leven. Altijd weer zullen er op de leerschool van de Heilige Geest de oefeningen blijven. De lessen die nooit anders zijn dan een mengeling van zorgen, problemen, gebed en beloftes. Vertrouwen en uiteindelijk het niet en nooit beschaamd uitkomen.