Door lijden geheiligd.

Wij mensen leven in een wereld die door de zonde ten ondergang is gedoemd. Door een Godswonder is er de mogelijkheid verlost te worden van de weg die mensen van nature ten deel valt. Het is in de weg van het kruis. De Heere Jezus heeft het kruis gedragen. In een weg van lijden, sterven en opstaan ligt het behoud van allen die in Hem geloven. Wij weten dat het leven een gestadige dood is voor iedereen. Elk huis heeft zijn kruis. Door genade mogen we weten dat in het dragen van het kruis wat ons is opgelegd de vraag ligt besloten waar we onze kracht vandaan halen. De vraag wat we doen met ons leed. De vraag waar we met alles wat ons in het leven wordt toebedeeld heengaan. De enige weg die ons de overwinning schenkt is de hulp en de zegen van de Heere. Wanneer onze verwachting van de Heere is, we zullen nooit en te nimmer beschaamd uitkomen. God is onze Vader. Hij zorgt voor Zijn kinderen zoals geen aardse vader dat doen kan. Hij weet wat ze nodig hebben. Laat hen vastlopen zodra ze het zelf weer denken te kunnen. Zodat ze weer op die plek terechtkomen waar de Heere hen wil hebben. De Vader in de hemel houdt alles van de Zijnen in de gaten. Hij ziet als ze moe worden. Hij ziet als ze niets te eten hebben. Hij ziet als ze verdriet hebben. En op de meest wonderlijke wijze redt Hij van alles en van allen. Hij zal hen nooit om doen komen. In de grootste smarten is Hij. Let wel, Gods kinderen worden niet gespaard voor de ellende. Ze worden wel bewaard in de ellende. Hun val zal Hij nooit toestaan. Toch heeft Hij een doel met datgene wat Zijn kinderen in dit leven moeten meemaken. De Heere heeft in Zijn Woord laten optekenen dat er in dit leven een totale loutering en heiliging plaats zal moeten vinden. In de smeltkroes of de oven is sprake van het geheiligde kruis. Alles van de mens zelf moet sterven. Zodat er steeds meer plaats komt voor de Heere Jezus. Zodat ze steeds meer Zijn beeld gaan vertonen. In die weg meerdere vruchten voor Hem dragen. Meer en meer op Hem gaan lijken. In alles zal gezien worden dat de liefde die de Heere had aan Gods kinderen wordt toebedeeld. Nooit zullen ze volmaakt hier beneden zijn. En altijd weer zal de zonde ook hen ten deel zijn. Waardoor donkerheid over hen valt. Maar in een weg van schuld en berouw zal het licht weer in hun ziel opgaan. Er wordt weer adem gehaald. Want er is weer licht gekomen. Lange tijd was het donker. Maar bij de terugkomst van de Heere Die het licht en daarmee het leven opnieuw heeft gegeven komen de tranen. Deze strijd is gestreden en er is opnieuw een stuk van de oude mens gestorven. Terugkijkend is er de verwondering van het wonder van de bekering van de mens. De totale omkeer. De totale vernieuwing. Dat de Heere door Zijn Woord en Geest mensen haalt uit de duisternis en ze brengt tot het Licht. Ze niet alleen trekt maar ook vasthoudt. Elk kind van Hem persoonlijk leidt en oefent in het leven. Net zo lang oefent en loutert tot er als het ware een evenbeeld van de Heere Jezus is gevormd. Dan houden alle praatjes over dit en dat in geestelijk opzicht te moeten meemaken in het leven op. Alle tekstjes en versjes die misschien ooit eens zijn gekregen. Dan is er alleen maar het zich geborgen weten in de veilige armen van de Heere. In de wetenschap dat het ook deze keer weer moeilijk was. Dat het ook deze keer weer omkomen leek. Maar dat ook deze keer weer de bijzondere zorg van de Heere is gebleken. Van de God in de hemel Die ze hun Vader weten. Ze weten dat het niet de eerste keer was. Dat de twijfels mogelijk ooit weer zullen komen. Maar dat het alles in de handen van de Heere veilig was en ook altijd veilig zal zijn. Dat het alleen in deze weg van het kruis geen kalme reis zal zijn maar wel een behouden aankomst.