zo gaat het

Een pasgeboren kind leggen we in de wieg. Doch het zou niet goed zijn wanneer het een heel leven daarin zou blijven. Vanaf het prilste begin zijn daar de mensen om de baby heen. En in de weg van de geleidelijkheid groeit het op. De baby blijft geen baby. Hij wordt een peuter, een kleuter, een puber. Ja, gedurende het gehele leven vindt er een verandering plaats. Dit hangt nauw samen met de opvoeding. Het milieu waarin deze mens zich bevindt. Het heeft veel te maken met de mogelijkheden die er zijn. Mogelijkheden door de omstandigheden. Maar ook mogelijkheden door de capaciteiten die een mens in zich heeft. Het IQ.

Wanneer een mens op de weg ten leven is gebracht, er begint een proces wat vergeleken kan worden met het bovenstaande. Het geestelijke leven maakt evenzo een groei door. In een proces wat gepaard gaat met veel onderwijs groeit een mens in Christus. Het is de weg van de heiligmaking. En zonder heiligmaking is er geen zaligheid. Het volk van Israël kreeg in de woestijn dagelijks te eten van het manna wat op de aarde viel. Zo krijgt Gods volk dagelijks geestelijk voedsel. Om te groeien in de kennis die er is in de godzaligheid. Steeds meer komen dezulken erachter dat je in deze leer nooit raakt uitgeleerd. Het is putten uit een schat die onmetelijk is.

Voor het gevoel blijft er helemaal niets van hen over wanneer ze worden overgezet van de duisternis in het licht. En in wezen is dit ook zo. Er komt een nieuwe mens. Hij leeft een nieuw leven. Al het oude gaat voorbij. En het wordt alles nieuw. Genade is hebberig van aard. Een mens die genade kent vraagt ook steeds naar meer onderwijs. Uiteindelijk wil hij ontdekt worden aan alles wat buiten God is. Zie of er in mij een schadelijke weg is, leidt mij op de eeuwige.

Zeer zeker is het niet fijn wanneer anderen je moeten wijzen op het verkeerde in je denkwijze. Op het zondige in je doen en laten. Maar Gods volk leert danken voor iedere les die gekregen wordt. Ze weten dat hun God een heilig God is. Die Zich een zeer gewillig volk maakt. Onwil en ongehoorzaamheid duldt de Heere niet. Hij zal het zien en zoeken. Al Gods kinderen leren zingen: Laat zulk een straf voor mij niet nodig wezen. Wie God verlaat heeft smart op smart te vrezen.

Het volk van God is een geestelijk volk. Ze dragen de vruchten van de Geest. De eerste vrucht is de liefde. En in het verdere van hun weg, die ze in dit nieuwe leven gaan, groeien deze vruchten. Ze worden helderder. En iedereen kan ze opmerken. De Bijbel spreekt over de mensen van Gods volk als zijnde zuigelingen, jongelingen en vaders en moeders. Iedereen kan begrijpen wat hiermee wordt bedoeld. De zuigelingen zijn diegenen die nog maar zo kort geleden de keuze hebben gemaakt de Heere te volgen. De jongelingen hebben al wat meer onderwijs gehad. Terwijl de mensen die verder zijn onderwezen uiteindelijk zelf onderwijs kunnen geven. Zij verstaan zelf de stem van God. God, Die rechtstreeks tot hen spreekt. Natuurlijk komt op deze mensen heel veel kritiek af. Niet alleen van hen die in God niet geloven. Maar door jaloezie en onkunde komen er ook veel op- en aanmerkingen vanuit de godsdienst. Mensen die het zogenaamd niet over kunnen nemen wat ze zo helder en duidelijk horen bespreken. Dit komt voort uit een jarenlange impasse in hun eigen geloofsleven. Het zelf niet verder te willen worden onderwezen. Menend alles wel te weten wat nodig is. Zij staan er niet voor open dat er meer is te verkrijgen. Uiteindelijk loochenen zij het volle evangelie. Wat inhoudt dat er een staan in de vrijheid is. Geen gebonden leven aan mensen of wetjes van hen, die verdere groei in de weg staan. Het Woord leert echter: Staat dan in de vrijheid. En wordt niet weer beïnvloed door welke leer dan ook. Groeit op in de genade en kennis van de Heere Jezus. Hij is de Weg. Hij is de Waarheid. En uiteindelijk is Hij alleen het eeuwige Leven.